Londra'ya her gittiğimde ayaklarım bir şekilde onun karşısına sürüklüyor beni… Nasıl oluyor anlamıyorum bir şekilde onun karşısında buluyorum kendim. Doğrusu ona görene kadar bir şeye bakmanın insanın içini böylesi tarif edilemez bir mutlulukla doldurduğunu bilmiyordum. Bu mutluluğun nedeniyle...

Bu yazının ilk cümlesini yazmam tamı tamına 47 dakikamı aldı! Yazmak için masaya oturmamın ikinci dakikasında bir arkadaşım, bizim lüzumsuz muhabbetler grubuna, bir fotoğraf ve ona bağlı bir link yolladı. Mesajı açıp, linke 'tık'ladıktan 17 dakika sonra tekrar yazıya dönebildim. Geçen 17 dakika...

Dilan Çiçek Deniz'in "Oyunculuk o kadar kutsal bir meslek değil. Doktorluk, öğretmenlik gibi kutsal mesleklerimiz var" sözleri oyuncular arasında büyük tepki çekmiş. (Keşke bu duyarlılığı ellerine tutuşturulan akla ziyan senaryolardaki, tek boyutlu karakterler için de gösterseler ama neyse o başka...

Bir konu hakkında hiçbir şey bilmediğimiz halde sanki o konunun uzmanıymışız gibi üzerine dakikalarca, birbirimizi hiç bozmadan, boş boş konuşabildiğimiz bir arkadaş grubum var! Yalan yok bayılıyorum böyle 'boş muhabbetler'e... Kimseye zararımızın olmadığı kendimize ait bir dünyada, birkaç...

"Gerçek ayakkabısını giyene kadar, yalan dünyayı 3 kez dolaşır" sözünün Mark Twain'e ait olduğunu düşünüyordum; yalanmış! Bazı kaynaklarda bu sözü söyleyenin Winston Churchill olduğu yazılıyor tabii inanırsanız!? Yalanın doğrudan daha çabuk yayıldığını belirtmek için kullanılan bir deyimin...

Harikalar Diyarı'nda bir yandan saatine bakıp bir yandan da "Ah! Ah! Geç kaldım! Geç kaldım!" diye bağırarak telaşla dolaşan Alice'in dostu Beyaz Tavşan'ı anlıyorum! Bir yerlere geç kalmak benim de hiç sevmediğim bir şey. Bir randevu için söz vermişsem tam vaktinde buluşma yerinde olmak için...

50'lerinin başında üç arkadaşımla, uzun süredir konuştuğumuz ama bir türlü gerçekleştiremediğimiz, buluşmanın ilk dakikalarından biraz sessiz kaldığımı fark ettiğimde kendime şaşırdım! Konuşkan biriyimdir, özellikle de arkadaşlarımla birlikteysem çenem düşer. Çoğunlukla incir çekirdeğini...

"Allah aşkına, ona (yapay zekaya) 'gelecek' demeyi bırakın; yapay zekanın tek yaptığı geçmişi berbat bir şekilde 'geri dönüştürüp', yeniden tüketilmek üzere kusmak!.." 2014 yılında intihar eden oyuncu Robin Williams'ın kızı Zelda Williams geçtiğimiz günlerde böyle isyan ediyordu! 'Sevdiklerinizi...

Geçenlerde sosyal medyada denk geldim… Bir 'influncer' içinde köpek havlaması olan şarkılar listesi yapmıştı. Pet Shop Boys'tan 'Subburbia', Beastie Boys'tan 'Sure Shot' ve başka şarkılar… Şarkılarda 'havlama' ya da 'miyavlama', 'meeleme', 'mööleme' olmasına bir itirazım yok. Aksine Tom Waits'in...

"Beni korku kadar korkutan başka bir şey yoktur çünkü bu duygu sonuçlarının vahameti açısından diğer bütün felaketleri geride bırakır" diyor Montaigne! Korkudan korkuyor muyum doğrusu hiç düşünmedim ama çok cesur da sayılmam. Bırakın doğa üstü şeyleri, vahşi hayvanları, karanlığı, yüksekliği;...

Her 'bilgi'nin bir 'tık' uzağımızda olmadığı çağlarda bir insanın oturduğu yerden dağ bile icat edebileceğini hiç düşünmemiştim! Ama İngiliz haritacı James Rennell'in 1798'de gelmiş geçmiş en acayip icatlardan birine imza attığını Simon Garfield'in 'Harita Üzerinde' kitabından öğrendim. Rennell,...

Birkaç bin yıl önceden, çocukluğumdan, hatırladığım tek tük şeylerden biri 'Hayat!' Kayısı ve dut ağaçlarının dalları altında, bir havuzun etrafında, üstüm başım kendi sonsuzluğuma bulanmış bir şekilde koşturup durduğum o küçücük 'hayat'ı arayıp duruyorum yılardır… O günlerden bugüne önümde uzayıp...

Seinfeld'in bir bölümünde Jerry ile George Costanza kitaplarla ilgili tartışıyordu. Ayrıldığı sevgilisinin evinde kalan kitaplarını alması için yardım isteyen George'a Jerry "O kitapları okudun mu?" diye soruyordu. George "Evet" dediğinden ise Jerry, "E o zaman ne yapacaksın onları, bırak...

Aslında, daha önce yüzlercesini yaşadığım, sıradan günlerden biriydi önceki gün. Güneşli serin bir sonbahar sabahı ne kadar sıradansa o kadar sıradan. Evden çıktım. İstasyonda treni beklerken telefonuma bir masaj geldi. Uzun, uzun yıllar öncesinden beri tanıdığım, çocukluğumun başrol oyuncularından...

Japon prensesi hiç tavuk yemeyen babasının tavuklu kazandibine bayıldığını anlatırken telefonuma bir mesaj geldi. Evinin boyasını kendisi yapmaya karar veren 40 yıllık arkadaşım, "2 kat astar, 3 kat boya yaptım ama en alttaki lekeler hala belli oluyor! Ne yapacağım ben bu duvarı?" diye soruyordu....

40 yıl nasıl bu kadar hızlı geçer ya! Geçmemeli yani; 40 yıl bu, onlarca ay, yüzlerce hafta, binlerce gün, on binlerce saat, yüzbinlerce saniye, milyonlarca salise… Bu kadar hızlı geçmemeli ama geçiyor, geçmiş, geçti! Geçenlerde okuduğum bir haber yüzünden tüm bu 40 yıl şaşkınlığım. 'Geleceğe...

Size de oluyordur; bazen durup dururken, bulunduğum ortamla, durumla hiç alakası olmayan bir şarkı çalmaya başlıyor kafamın içinde! Nerede ne zaman duyduğumu bile hatırlamadığım, çok uzak geçmişten bir anın soundtrack'iyle geziniyorum ortalıkta. Birkaç gündür yarım ekmek İngilizcemle içimden "I...

Tam 25 yıl önce çıkan 'Parachutes' albümünü ilk dinlediğim günü hatırlıyorum. Hangi kafeye gitsem, hangi mağazaya girsem aynı melodiyi duyuyordum. İngiltere'ye geleli daha birkaç hafta olmuştu. Çalan şarkıdaki sözlerin tek bir kelimesini bile anlamıyordum ama melodi, tıpkı bugün, şu anda bu cümleyi...

"Benim seni sevdiğim kadar sen beni sevmedin… Artık seni sevmek istemiyorum…" diye bağırıyor Nicole; Marriage Story filminin en dokunaklı sahnesinde! Yönetmen Noah Baumbach'ın boşanma aşamasındaki Nicole ve Charlie'nin içlerinde birbirlerine karşı yıllar içinde birikmiş tüm öfkeyi 'kustukları' o...

Önceki gün bir arkadaşımı aradım! Telefonu açtı, "Alo" dememe fırsat vermeden, "Lütfen kötü bir haber verme! Son günlerde etrafımda hiç iyi bir şey olmuyor; herkesin birden fazla derdi var. Dünyanın hali ortada, haber bültenleri, sosyal medya… Bunaldım, gerçekten kötü haber duymaya dayanamıyorum...