Şampiyonluğun en büyük adayı Galatasaray, sahasında Konyaspor’u Osimhen’in attığı penaltı golü ile yenerek 3 puanı aldı.
Sonuç olarak iyi bir maç oldu Sarı-Kırmızılılar adına.
Oysa, beklenen oyun yoktu. Son bölümde istek, mücadele ve skoru korumak için gösterilen çaba yerindeydi.
İlk yarısı kısır bir maç izledik. Penaltı golü dışında gole yakınlık yoktu. Penaltıyı da Osimhen’in atletik koşusu sonucu aldılar.
Sarı-Kırmızılı takım istatistik olarak dikkat çeken bir sonuç aldı. Kalesinde uzun süre sonra gol görmedi. Rakibine pozisyon vermediğini de unutmayalım.
Bu maçta da beklenen, rakibe oyunu kabul ettirmek, şiddetli baskı ve pozisyon çokluğu ne yazık ki olmadı.
Karşılaşmanın ikinci yarısı tempo olarak yüksekti. Orta sahanın üretime katkısı olmamasına karşın, uzun toplarla gol arayışları vardı.
Barış ve Yunus belki de alternatifleri olmadığından oldukça rahatlar. Nasıl olsa, ilk 11’in değişmez oyuncularıyız diye düşünüyorlar.
Her iki oyuncu bu düşünce içerisinde olunca performanslarındaki düşüş gözle görünür hale geldi.
Okan Buruk, sonuca endeksli bir oyun düşüncesi ile takımı kurmuş.
Bilinen standart işleri yapmaktan uzaktılar.
Şurası bir gerçek ki, orta saha kurgusu sorunlu. Yaşlı oyuncuların fiziksel düşüşleri ciddi olarak ortada. Torreira ve Mertens sezon ilerledikçe kötü oyunla göze batıyorlar.
Sürekli aynı oyuncuların sahada olması takımı etkiliyor. Hamle oyuncuları da aynı kalitede olmayınca yüksek enerjili mücadele zayıflıyor.
Galatasaray’ın kendi oyununu sahaya yansıtamayışı rakiplerini doğal olarak cesaretlendiriyor. Baskı olmayınca, daha rahat oynuyorlar.
